Eerder berichtten we al over de vorderingen in Polder Wassenaar, waar NoordOogst partner is in een SDVA-project, waarin onderzocht wordt wat de meerwaarde kan zijn geïntegreerde teelt van kokkels, zeewier en Hollandse garnalen. De achterliggende gedachte is natuurlijk de zoektocht naar alternatieven voor de gangbare visserij. Best ingewikkeld, een geïntegreerd systeem onderzoeken, er zijn veel factoren van belang en voor je het weet is het vaststellen van oorzaak en gevolg niet meer te doen.
Het was al snel duidelijk dat de kennis die we hebben van het opkweken van garnalen op land uiterst beperkt is. Hetzelfde gold voor de gracilara, een zeewiersoort, die rijk is aan agar-agar, maar die in Nederland nog niet gekweekt wordt.
Daarom zijn we begonnen met wat we al wel wisten. De kokkels. In Polder Wassenaar was daar al mee getest in eerder onderzoek, met resultaten die we nu konden meenemen. De eerste periode is vooral gebruikt om basale kennis op te doen van het op land opkweken van soorten. We zijn erin geslaagd om zowel gracilaria als Hollandse garnalen op te kweken en we zijn nu zo ver dat we kunnen kijken naar de interactie.
Voor NoordOogst is steeds de onderliggende vraag of het ook lukt om de garnalen op te kweken tot premium size. Immers, daar is vraag naar en daar is eventueel een businesscase op te bouwen. In het vorige bericht rapporteerden we over periode maart – september 2023. Voor wat betreft de garnalen konden we groei laten zien ten opzichte van uitgangsmateriaal. Nogal wiedes, zul je denken. Maar dat was nog niet zo vanzelfsprekend aangezien na introductie een groot deel van het uitgangsmateriaal was verdwenen. Ontsnapt of opgegeten. Wie zal het zeggen? We waren dan ook blij toen we zagen dat er een populatie terugkwam. Vooral kleintjes. Maar die groeiden en aan het eind van de proefperiode waren ze gemiddeld groter dan toen ze er ingingen. Helaas was er wel een grote spreiding te zien in grootte, waardoor het moeilijk was om er statistisch significante conclusies aan te verbinden. In de samples tot en met september was geen enkele garnaal groter dan 60 mm.
Eind oktober hebben we nog een keer gemonsterd, helaas was dit te laat om nog mee te nemen in de rapportage van vorig jaar, maar we hebben die data afgelopen week toch nog geanalyseerd. Er waren in deze samples wel degelijk premium formaat garnalen aanwezig en daar werden we heel blij van. Aanvankelijk gingen we uit van een minimummaat van 70 mm., maar in Belgische literatuur wordt gesproken van 60 mm. als minimumlengte voor de premium garnaal. De lat ging dus omlaag, maar we hebben zelfs garnalen van groter dan 70 mm. gevonden. En het is de vraag of we nog meer groei hadden waargenomen als we in november of december nog een bemonstering hadden gedaan.
In de data heb ik de maat met kleur aangegeven. Grijs is ondermaats, roze is maats, geel is medium, groen is premium, donkergroen groter dan 70mm
De garnalenvisserij staat voor grote uitdagingen.
Het op land opkweken van garnalen tot premium size opent mogelijkheden voor nieuwe businesscases voor garnalenvissers. Hoe zich dit zou kunnen verhouden tot de conventionele visserijpraktijk is onderwerp voor vervolgonderzoek.
Ook al is er niet meteen een dichtgetimmerd verdienmodel, dit resultaat laat het belang van zien van voortdurend onderzoek en innovatie binnen de aquacultuur.
Een paradigmashift begint met pionieren. Het is vaak een lange expeditie om tot een levensvatbaar concept te komen. Maar het begint altijd met de eerste stappen. Die moeten ook gezet worden. En dat doen we op Texel.