Een hele mond vol ‘landschapsinclusieve zilt teelt.’ Maar wat is het? Het is het zilte antwoord op landschapsinclusieve landbouw, wat eigenlijk weer een doorontwikkeling is van de natuurinclusieve landbouw. Want de boer moet circulair gaan produceren, extensief met een juiste balans tussen natuur en cultuur. Dat maakt van de boer van toekomst niet meer primair een voedselproducent, maar een landschapsbeheerder die ook voedsel produceert. Hij (of zij) doet dat met in achtneming van de ecologische balans. Hij waakt voor overuitputting en verschraling.
Dit kun je natuurlijk ook toepassen op de maricultuur. Ook daar moet je oppassen met intensieve monocultuur. Daar kun je ook circulair naar kijken, waarbij voedingstoffen en meststoffen in het zelfde systeem in balans blijven. En ja, dat is nu net het basisprincipe van aquaponics.
Het circulaire principe van aquaponics
Toegepast op zee zien we 3D zeeboerderijen ontstaan, ook wel Integrated Multi Trophic Aquaculture (IMTA) genoemd. En als je dat weer aan land brengt dan krijgen we “constructed wetlands” maar dan anders, een “maakbare kwelder” zogezegd, waar extensief voedsel wordt geproduceerd, met behoud van natuurwaarden.
Landschapsinclusieve zilte teelt in Spanje
Landschapsinclusieve zilte teelt bestaat (nog) niet in Nederland, maar met Programma naar Rijke Waddenzee en een student van Hogeschool van Hall Larenstein zijn we aan het onderzoeken wat het zou kunnen en moeten zijn.
Een beeld dat ik daarbij voor ogen krijg is van het Spaanse Veta La Palma, een natuurpark in het Zuiden van Spanje waar extensieve aquacultuur, natuurinclusieve landbouw en werkgelegenheid hand in hand gaan.
