‘We kunnen onze ondergang nog wat rekken’ is de weinig hoopvolle kop geworden boven een portret van mij in Noorderbreedte. Noorderbreedte is een tijdschrift dat inspireert tot een zorgvuldige omgang met onze Noordelijke leefomgeving. Ze doen momenteel een portrettenreeks over ‘klimaatdraaiers’ en dat past natuurlijk goed bij NoordOogst. Dus in dat licht interviewde Ellis Ellenbroek mij en schreef ze onderstaande tekst. Toen ik het teruglas schrok ik wel een beetje van mijn eigen cynisme, maar ik kan ook niet ontkennen dat ik in het echt ook zo ben. Wel wil ik aanvoeren dat ik vanuit dat cynische perspectief de wereld wel degelijk optimistisch tegemoet treedt. Door te zoeken naar oplossingen voor globale problemen. Daar wijd ik mijn ziel en zaligheid aan. Enfin, lees het stuk hieronder zelf maar. Of beter nog; abonneer je op Noorderbreedte!
De foto is gemaakt door Sebastiaan Rodenhuis. En ja, die pruik is van zelfgekweekt zeewier. Catweazle meets Neptunus. Onbedoeld best een treffend beeld. Waar ik mee kan leven.