Het laatste seizoen het SDVA project Polder Wassenaar – de geïntegreerde aquacultuur kweek-kringloop op basis van garnalen, kokkels en zeewier – is weer gestart. Afgelopen week zijn de garnalen en het gracilaria (knoopwier) uitgezet, nadat de kokkels begin februari al waren geïntroduceerd.
Met vereende kracht hebben Enzo, Erik, Kasper, Mariette, Martijn, Michel, Reinier, Santiago en Wout, uitgangsmateriaal verzameld, op het strandje bij de Volharding, pal naast Polder Wassenaar. Lekker dichtbij, vooral voor de garnalen gunstig omdat stress door de vangst en transport tot een minimum beperkt kon blijven. Het werd nog wel even spannend, want het was lang onzeker of er überhaupt wel garnalen zouden zijn. Twee weken terug zagen we ze nog maar amper, maar nu dus voldoende om binnen één tij de benodigde 10 kilogram bij elkaar te vissen. We hadden het geluk dat we ze direct naast de polder vonden, pogingen bij Paal 28 aan de de Noordzeekant van het eiland leverden helemaal niks op. We waren ook erg blij dat het met de hand te doen was. We hadden handkorren geregeld bij Ecomare (nog bedankt!), maar het vissen met duwschepnetten bleek toch het effectiefst.
Voorgaande jaren betrokken we ons uitgangsmateriaal van viskotters, maar werden we geconfronteerd met hoge mortaliteit tijdens het transport, waardoor onze onderzoeksresultaten werden beïnvloed. Om dit voorkomen hebben we besloten om dit seizoen maar met de hand te vissen. Achteraf maar goed ook, zeker gezien de crisis waar de garnalenvisserij op dit moment mee kampt. Het was waarschijnlijk moeilijk geweest om een visser te vinden die een deel van zijn schaarse vangst aan ons zou willen afstaan.
Als je garnalen gaat vissen heb je natuurlijk bijvangst, ook al vis je nog zo gericht met een schepnet op het strand. Krabben, platvisjes van postzegelformaat, een verdwaalde spiering, kwalletjes en heremietkreeftjes in aliekruikschelpen. Dit keer hadden we een bijzonder grote heremietkreeft in de schelp van een wulk. We vonden het wel een aardig idee om die naar Ecomare te brengen, waar we vernamen dat ie zich meteen erg ’thuis’ voelde. Al zegt natuurlijk niet zo veel als je je huis op je rug meedraagt. Maar kijk maar naar het filmpje dan begrijp je wat we bedoelen.