Eerlijk gezegd kan het natuurlijk al lang niet meer. Luid verkondigen dat je de wereld wilt verbeteren en ondertussen een beetje rond tuffen in een oude stinkdiesel. En ik moet toegeven, het wagenpark van NoordOogst bestaat louter uit oude diesels. Bewust koos ik voor een Peugeot 504 pick-up met een onverwoestbare indenor dieselmotor. Onverwoestbaar is ook duurzaam namelijk. Ooit schreef ik al een stukkie over de footprint van nieuwe ‘zogenaamd schonere’ auto’s. Enfin, sinds de introductie van de elektrische auto kan ik dat betoog niet echt meer volhouden, althans niet met een schoon geweten.
Dus ik had al vergevorderde plannen om mijn pick-up om te bouwen naar elektrisch. Genoeg ruimte en draagvermogen voor een serieus accupakket dacht ik, en was al op zoek naar een gecrashte Tesla. Maar zelfs met tweedehands spullen bleek zo’n ombouw nog steeds onbetaalbaar. Toen las ik een tweet van Marco Agema, de man achter de Snackbar van de Toekomst. Hij was met zijn inspiratie snackwagen overgestapt op blauwe diesel. Ik had er nog nooit van gehoord. Blauwe diesel wordt volledig gemaakt uit hernieuwbare en duurzame grondstoffen, zoals plantaardige afvalolie. Daarnaast is de biobrandstof emissiearm. De CO2-uitstoot daalt drastisch bij het rijden op blauwe diesel: ongeveer 30 tot 70 procent en in het geval van pure blauwe diesel gaat het om een CO2-reductie van 90 procent. Het aardige is bovendien dat het gewoon te koop is bij het tankstation waar ik altijd al tank. Het is wel een paar centen duurder per liter. Maar voor die paar dubbeltjes heb je wel een schoon geweten.